خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*

من آن یاقوت نایابم که دستی برشفادارمبه خورشید نگاه تو ، دلی چون کهربا دارمچنان نابم ، چنان اصلم ، چنان در ذات یکرنگمکه گویی در وجود خود ! عیاری از طلا دارمطلای ناب موهایم چنان زیبا ورویایی ستکه منت برسر خورشید پر فیس وادا دارمنه مروارید می خواهم ،نه زمرد والماسیفقط خوشحالم از اینکه ، عزیزی چون تورا دارمکفایت می کند مارا خیال پر تب وتابتفقط غرق خیالاتت دلی از غم رها دارمبیان این‌همه توصیف زیبایی که آسان نیستبه عشق بودنت دردل سکوتی دلگشا دارم#زهراضیایی#بروجنی + نوشته شده در یکشنبه بیست و ششم شهریور ۱۴۰۲ ساعت 9:44 توسط زهرا ضیایی بروجنی  |  خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

نه تنهامن که عاشق کرده‌ای گلهای گلدان رانثار تشنگی‌های دلم کن، عطرِباران را !توخورشیدی! توبارانی! توابری یاکه مهتابی؟که عاشق کرده‌ای گلپونه‌های باغِ‌ریحان راحواست نیست بااحساس من بی‌وقفه در جنگیپلنگ چشمهایت کشته آهوی خراسان راچنان غرق نگاه عاشقت هستم، نفهمیدم،چگونه چیده‌ای از گونه هایم سیب لبنان را ؟!همان روزی که چشمانت مرا راهی دریا کرد،سوار موج خوشبختی ،گرفتم طبع مرجان رازمین جای قشنگی می‌شود وقتی تورا دارمنه تنها عاشقت هستم که بخشیدم به تو جان را#زهراضیایی + نوشته شده در دوشنبه سیزدهم شهریور ۱۴۰۲ ساعت 21:35 توسط زهرا ضیایی بروجنی  |  خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...

خدا کند که تو هرگز شبیه مانشوی * زهراضیایی*...